Hij zit er weer op. De driedaagse rond de natuurmystiek van Thomas Merton. Elf gasten waren er, en Kick Bras nam ons mee langs teksten, gedachten en levensloop van deze Amerikaanse trappist die te jong is gestorven. Maar gelukkig heeft hij veel stof tot nadenken, geloven, verbeelden nagelaten. Daar hebben we ons aan gelaafd, er is gedeeld, we zijn er stil bij geworden en wat is het dan mooi dat na die paar dagen niet alleen Merton tot leven kwam, maar ieder die erbij was kon geraakt en geïnspireerd naar huis. In hoop en verbondenheid.
De lentehaiku’s die we maakten na de lezing over zenboeddhisme en taoïsme mag ik delen. Die geven een mooi inkijkje in wat er leefde en beleefd is.
Huijbergse lente
kleine vijverwitjes hier
en daar een vlechtwerk
Het boompje bloeit al
de wind slaat er tegenaan
argeloze jeugd
Krokus en narcis
klein hoefblad vergeet het niet
zeggen ‘lente is’
Vuilboom, sporkehout
jonge blaadjes in het licht
nog geen bloem en bes
Lentezon verwarmt
en samen met de regen
laat alles ontluiken
Zachte waas van groen
tere bloesems ontwaken
een vlinder fladdert
Ribbels in jouw bast
kronkels in jouw takkenbos
krom in je recht staan
Het zonnetje schijnt
druppels vallen op de grond
teer groen blad ontluikt
Paardebloemen
op wacht langs mijn tuinpad
een vlinderballet
Lente lijkt zomer
april maakt koude winter
we doen het ermee
De groene specht zoekt
leven in het groene gras
de mier proeft lente
