Elke maand schrijven we iets in het dorpsblaadje. Over wat we doen en waar mensen welkom zijn. Deze keer schreef ik een klein stukje over wat dat franciscaanse van ons inhoudt.*) Er worden vragen over gesteld. Wat is er katholiek aan? Waarom profileren we ons zo? Terwijl onze inspiratiebronnen zo breed en veelzijdig zijn. Goede gespreksstof…
Hier een paar inkijkjes die mij de afgelopen weken raakten.
Ik begin maar bij de kernwaarden die de Franciscaanse Beweging wil leven: eenvoudig, betrokken, vredelievend en kwetsbaar. Geïnspireerd door de verhalen van Franciscus van Assisi zelf, in de 12e eeuw. Ondertussen verder gevoed en gegroeid door al die verhalen van broeders en zusters die, aangevuurd door Franciscus, ook zo de wereld zijn ingegaan. Niet hechtend aan spullen. Zich verbindend met mensen. Als mindere met de minsten. Luisterend naar de Stem, de Bron, God. Als instrument van vrede, recht, hoop, troost, liefde. Met handen en voeten een weg banend door het verdriet, de narigheid, de puinhopen. En ondertussen de vijfde waarde vreugde koppelend aan liefde voor het leven.
Een mooi moment was het verhaal dat Mieke Dorsers hield bij haar afscheid als directeur van de Franciscaanse Beweging. Ze haalde een artikel aan uit Trouw over het belang van bloemenstroken langs akkers. Ze zijn niet alleen mooi om te zien, maar ze ontgiften ook de bodem, ze geven kleur, bevorderen biodiversiteit door ruimte te bieden aan allerlei leven en zijn er gewoon om van te genieten. Zo hopen we ook franciscaans in de wereld te zijn, legde Mieke de verbinding: ontgiftend, helend, divers, hoopvol, verwondering opwekkend. Niet voor niets is er dat verhaal over Franciscus die zijn tuinbroeder vraagt om langs de randen van de moestuin de wilde bloemen te laten staan of in te zaaien…
Als we bij diezelfde bijeenkomst met franciscaans geïnspireerde mensen ons richten op de toekomst en onderzoeken welke vragen er liggen in deze tijd komen we op een aardig rijtje uitdagingen: zorg om de aarde, armoede, (interreligieuze) dialoog blijven zoeken, jeugd inspireren, demonstreren, oog houden voor de noden van de mensen op ons pad. En toen daarop de vraag kwam ‘wat zou Franciscus doen?’, waren de antwoorden eigenlijk weer zo eenvoudig: vertel, dans, zing, wees creatief, leg contact, sta op, doe mee, ga naar buiten, schep…
Tot slot die vriendin hier in de buurt. Ze heeft niks meer met religie. Beschadigd door de kerk en het grondpersoneel. Met onze vespers en spiritualiteit en meditaties hoeven we bij haar niet aan te komen. ‘Maar’, zegt ze, ‘wat jullie hier doen is precies de kracht van Huijbergen. Dit dorp is ontstaan door op een plek met elkaar te gaan samenwonen en bomen te planten. Om zorg te dragen voor de aarde, de gemeenschap en de omgeving. En dat is nog steeds zo belangrijk in deze tijd waarin iedereen vooral voor zichzelf een huis, een boom en een beest wil.’ En zo benoemt ze zonder het te weten onze franciscaanse basis.
Inderdaad dekt ‘franciscaans’ niet onze hele lading. Het hoeft niet op de gevel. En als je ‘franciscaans’ associeert met ‘katholiek’ dan graag in de betekenis van: universeel, voor iedereen. Wanneer het woord gevuld wordt met verhalen, verlangens, beelden van heelheid voor mens en aarde dan komt het wat mij betreft wel heel dicht in de buurt als ‘vlag’ voor alles waar we voor staan. Een plek creëren. Met plezier. Met aandacht. Voor aarde. Voor adem. Voor mensen. Voor God. In eenvoud en vertrouwen. Stil. En soms wat luider: kom kijken, luisteren, beleven en laat je inspireren! We doen het samen.
*) In het dorpsblad:|
‘Jullie noemen je vaak Franciscaans, wat betekent dat eigenlijk?’ Die vraag krijgen we nogal eens. We laten ons onder andere inspireren door de christelijke leefwijze van Franciscus van Assisi, van wie we op 4 oktober de naamdag vieren. De verhalen die we van hem kennen blijven een bron om plezier en levenswijsheid uit te putten. Het geduld met de wolf. Het medelijden met de ezel. De preek voor de vogels. Het advies aan de tuinbroeder om vooral de wilde bloemen te laten staan. Het met hart en ziel en zintuigen genieten van de schepping en alle elementen. Het in gesprek gaan met iedereen die hij tegenkwam, en openstaan voor mensen met een ander geloof of visie. We leren er graag van en oefenen samen met de Broeders in eenvoudig leven vol vertrouwen. Nieuwsgierig? Welkom bij een informatiemiddag, op woensdagochtend in de tuin, of bij speciale vespers in de kapel. […]
**) Als illustratie tot slot nog een toegift met een knipoog: Bart Peeters zingt over Sint Franciscus! En zo zingt het dus nog steeds maar door met franciscaanse inspiratie…