Tevreden zijn is een groot geluk,
tevreden blijven een meesterstuk.
Dit is één van de spreuken die mijn moeder vaak zei. Wat een waarheid, wat een wijsheid.
Vaak streven wij naar geluk, maar is dat wel wat ons echt gelukkig maakt? Kunnen we niet gewoon tevreden zijn met tevreden zijn?
Ons leven is constant in verandering. Altijd gebeuren er wel grote en kleine dingen waar we mee vooruit kunnen. Met pieken en dalen, want dat is het levensritme. Zoals dag en nacht elkaar afwisselen, zomer en winter, eb en vloed. Dit ritme zit zelfs in ons bloed, in onze hartslag en ademhaling. Als we dit ritme van de natuur volgen, van de dag geen nacht maken en ons laten meedeinen, gaat het leven makkelijker.
Volgens mij is het de bedoeling dat we evenwichtskunstenaars worden, dat we in alles een balans vinden. In werken en ontspannen, in eten en vasten, in samenzijn en alleen zijn, in bewegen en rusten.
Genoeg is genoeg en dit is een genoegen! Hoe heerlijk kan een simpele vreugde zijn van lekker in je warme bedje liggen en je nog een keer om kunnen draaien. Als je je bewust en diep in die tevredenheid wentelt, kun je zelfs geluk ervaren. Mijn liefje, wat wil je nog meer?

Een andere spreuk die mijn moeder vaak bezigde, was deze:
Daar alleen kan liefde wonen,
daar alleen is het leven goed,
waar men stil en ongedwongen
alles voor elkander doet.
Nog zo’n mooie! Zij leefde er ook naar, die schat. In De Huijberg proberen wij dat ook. Dat is de kracht van een spirituele basis. Als je de dag begint en eindigt met een meditatie over vrede, vreugde en onvoorwaardelijke liefde, dan is het natuurlijk wel de bedoeling dat je die in het dagelijks leven toepast. Soms ruim je dingen op, waarvan die persoon nooit zal weten dat jij dat deed, omdat hij niet in de gaten had dat hij rommel had veroorzaakt. Je zou je aan die rommel kunnen ergeren. Maar als je dat opruimen met liefde en plezier doet, dan is het toch goed?! Dan ben je eigenlijk al waar je wezen moet: je doet iets voor de ander en het goede gevoel stroomt door je heen. Andersom is het natuurlijk όόk leuk. Als ik zelf eens ontdek dat ik iets vergeten ben te doen en merk dat een ander het al voor mij gedaan heeft, is dat gewoon fijn. Ook dàt voelt goed.
Hoe simpel kan het zijn en toch: hoe rijk.