Een donkere herfstochtend, 7.30 uur. We starten alle weekdagen met een ochtendmeditatie buiten. Zelfde tijd, en zien waar degene die ‘de beurt’ heeft ons mee verrast. Een wandeling, vierwindstrekengroet, rekken en strekken, rondje broeder-meditatietuin, zintuigen wakker maken, of iets heel anders.
Deze keer neem ik Rob en Marion mee naar onze Tau. Naar de letter T die al in het gras is uitgestoken en wacht op graven en planten van het tiny forest. Begint ook met een T. De Tau is de letter die Franciscus als zegenwens onder zijn brieven zette. En die voor Franciscanen nog steeds het symbool is dat staat voor verbondenheid en herkenning.
Geen tekst deze ochtend, wel een vraag: wat is jouw top 3 van mooie woorden die beginnen met een t? En toen weer de stilte in. Met lichaamsoefeningen. Een rondje duisternis observeren. Zomaar een poosje ademen en verbinden met de aarde. Ieder met de eigen binnenkant.
Na een kwartier komen we weer bij elkaar. Het is altijd afwachten hoe zo’n vraag landt in de vroege ochtend. Heb ik niet teveel gevraagd? Is hij er al wel wakker genoeg voor? Had ze er wel zin in? Maar kijk toch eens wat (greep uit) een rijke oogst:
Toewijding – een levenshouding die we hier oefenen. Toewijden aan de ander, de aarde, de arme.
Thesauriër – schatbewaarder – want deze plek, dit leven is een schat waar we goed voor willen zorgen.
Tuf – ja, gewoon een leuk woord kan ook natuurlijk. Maar dan blijkt dat je de aarde ook kunt eren en vruchtbaar maken door erop te spugen. Toch nog een spirituele draai…
Theo – God – Liefde, Natuur – de basis, onze basis.
Toekomst – hoewel we heel graag in het nu leven, doen we dat ook om een toekomst te creëren. Omdat we ons zorgen maken, en toch willen blijven hopen en vertrouwen. Dat wij er iets aan kunnen bijdragen. En dat het goed komt.
Daar konden we de dag weer mooi mee in.